Moree

G'day mates,

Ondertussen ben ik al 3 weken aan het werk bij mijn nieuw gezin. En inderdaad zoals verwacht veel drukker! 

Ik woon 30 kilometer buiten Moree. Van de 30 kilometer is de helft van de weg een 'zandweg' die momenteel bezaaid is met grote stenen en keien wegens de droogte. Niet echt super voor den Eddy! Ik probeer zo stil mogelijk te rijden in de hoop geen barst in mn raam te hebben of een olielek te krijgen. Maar vrees dat dit ooit wel zal gebeuren. 

Ik heb ook even stress gehad omdat ik blijkbaar geen tax number had en eigenlijk dus niet officieel aan het werk was. Dit heb ik zo snel mogelijk aangevraagd omdat je dit nodig hebt voor je 88 dagen voor je 2de visum. Ze zeiden dat het 28 dagen ging duren om mijn tax number te krijgen en daardoor panikeerde ik even. Want ik had uitgerekend dat ik dan 4 juli zou eindigen en mijn visum vervalt op 18 juli. Zeer kort allemaal om alles te regelen. Maar gelukkig had ik na een week mijn tax number al te pakken en is alles in orde en kan ik ook loon krijgen. Dus nu uitgerekend zou ik tot half juni hier moeten werken om mijn 88 dagen te werken. En daar kijk ik zo naar uit! 

De kindjes zijn echt leuk en de baby's verzorgen vind ik echt super leuk maar het feit dat je zo afgelegen woont bederft voor mij wel de pret. Eens snel tijdens mijn pauze naar Moree rijden zit er niet in omdat ik er 40 minuten over doe. En aangezien ik maar een pauze heb van 2 uur is het niet de moeite. 1 voordeel is wel dat ik amper geld opdoe en dus veel kan sparen om weer te reizen. Maar de dagen zijn extreem lang en het feit dat ik weinig afleiding en weinig prikkels van buitenaf heb werkt dit wel op mijn gemoed. Ik start om 8 uur smorgens en de kindjes gaan tussen 7 en 8 uur slapen. Daarna moeten we nog eten en aangezien Mark en Milly zelden voor 9 uur eten heb ik pas gedaan tegen half 10-10 uur en dus meteen tijd om in bed te kruipen. Maar niets aan te doen even 'afzien' en dan kan ik weer gaan reizen. Want na dan bijna een jaar gewerkt te hebben is de honger enorm groot om weer de weg op te gaan zonder echt te weten waar naartoe.

Maar nu ga ik me klaarmaken want ik ga met een paar nannies kamperen in een national park. 

Cheers,
Evelyne